ထုိတစ္ည

အခ်ိန္ကား လကြယ္ည။
 ေနရာက ျမန္မာခရစ္ယာန္ မ်က္မျမင္ မိတ္သဟာယေက်ာင္း၏ ပရ၀ုဏ္အတြင္း။
 ေအးျမလွသည့္ ညခင္းကေလးမွာ သူေကာင္းစြာ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ၊ လာေရာက္ကာ တည္းခိုေနရသည္ အိမ္ရွင္ သူငယ္ခ်င္းကိုပင္ အားမနာႏိုင္အားပဲ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္လိုေၾကာင္းေျပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း သာေအးက အသာတၾကည္ပင္ ခြင့္ျပဳကာ ၀တ္ျပဳေဆာင္ေဘးရွိ လူသြားလမ္းမေပၚသို႔ ဆင္းကာေလွ်ာက္ျဖစ္ၾကေလသည္။
 အေမွာင္ထု၏ ႀကီးစိုးမႈေအာက္တြင္ ခ၀ဲျခံသည္ ပကတိတိတ္ဆိတ္ၿငိပ္သက္လွ်က္ရွိေနသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးပင္ ေကာင္းစြာမျမင္ႏိုင္သည့္ အတြက္ အားကုန္လုလုျဖစ္ေနေသာ တရုတ္ထုတ္ လွ်ပ္စစ္ ဓါတ္မီးကေလးျဖင့္ မွိန္ျပျပ မီးေရာင္ကေလးကို အေဖၚျပဳကာ သာေအးႏွင့္သူ ေထြရာေလးပါး စကားတေျပာေျပာျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
 `` ေၾသာ္ …. က်ပ္တို႔ပဲ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးထင္ေနတာ ဟိုမွာလည္း အေဖၚရွိေနေသးသားပဲ´´
 ``ဘယ္သူလဲ… ဘယ္မွာလဲဗ်´´
 သူငယ္ခ်င္း သာေအး၏ စကားကို တစ္ဆက္တည္းပင္ သူေမးကာ ေဘးဘီး၀ဲယာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႔ရန္မခက္လွပါ၊ အေၾကာင္းကား ညဥ့္နက္နက္တြင္ ေမွာင္ရိပ္မ်ား ႀကီးစိုးေနေသာ ရပ္၀န္း၌ ၀င္းလက္သြားသည့္ မီးအလင္းေရာင္က ေဆးခန္းရွိရာ ဂိတ္အနီးအိမ္မွျဖစ္ၿပီး၊ မိမိတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနရာသို႔ ဦးတည္၍ လာေနသည္ကို အတိုင္းသားေတြ႕ေနရျခင္းပင္မဟုတ္ပါလား။
 တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မီးေရာင္က နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် အရြယ္က လူလတ္ပိုင္းျဖစ္ေၾကာင္း မပီမျပင္ ၀ိုးတ၀ါးျဖင့္ ခန္႔မွန္းျမင္ေနရသည္။ ထိုအခိုက္တြင္…..
 ``ဘယ္သူမ်ားလဲေဟ ´´
 `` ကၽြန္ေတာ္ ေဇာ္၀င္းႏိုင္ပါ ဦးေလးသာေအး´´
 သူငယ္ခ်င္း သာေအး၏ အေမးစကားကို တဖက္မွ မီးေရာင္ရွင္က ျပန္ထူးသံသည္ တည္ၾကည္ေလးနက္ၿပီး သီလ၊ သမာဓိ ရွိေသာ အသံၾသဇာကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္ေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္သည္။
 `` ေၾသာ္… ဒါႏွင့္ ညႀကီးမင္းႀကီး မင့္မလဲ ဘာကိစၥလည္းငါ့တူရာ´´
 `` ေဒၚေလး မိရဲ့သမီးေလးေနမေကာင္းဘူးၾကားလို႔ သြားၾကည့္မလို႕ပါ၊ သူကေလးက က်န္းမာေရးမေကာင္းရွာေတာ့ စိတ္အားကလည္း ငယ္တတ္တယ္ေလ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ သြားၾကည့္ရင္း အားေပးမလို႔ပါ ဦးေလး´´
 ``ေအးကြာ… သတိလည္းထားၿပီးသြားဦးေနာ္ ညႀကီးမင္းႀကီး လဲေနပါဦးမယ္ ငါ့တူရာ´´
 `` သတိေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ …စိတ္ခ်ပါ ဦးေလး ဒီလမ္းေတြကေတာ့ က်င့္သားရေနပါၿပီ´´
 သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ေျပာလိုက္ေမးလိုက္ႏွင့္ ဆိုေနေသာ စကားစျမည္းပံုစံက နားေထာင္ေနရသူ မိမိသည္ပင္ အေမ့ေရွ႕ေမွာက္ျပန္ေရာက္သြားရသလို ရင္တြင္းမွာ ၾကည္ႏူးေအးျမျခင္း အတိုင္းမသိခံစားရသည္။

 လူစုခြဲလိုက္ၿပီးေနာက္တြင္ကား….
 `ေႏြဦးေရ သည္သူငယ္က ရိုးသားၾကိဳးစားၿပီး၊ ဘုရားတရားကိုလည္း အရာရာမွာ ဦးထိပ္ထားတဲ့ သူငယ္ေလးကြဲ႔၊ အေၾကာင္းမလွေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ကစားရင္း မ်က္စိႏွစ္လံုး အလင္းကြယ္သြားရေပမဲ့၊ ဘုရားအတြက္ အမ်ားအတြက္ သူ႔ရဲ့ဘ၀ကို သည္မွာပဲ အပ္ႏွပ္ထားတာကြဲ႕ တကယ့္ဂုဏ္ယူစရာ အတုယူစရာ ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံ့သားေကာင္း ရတနာေလးပါကြယ္´´
 ``ဗ်ာ….. ဒါ….ဒါ ျဖင့္ သူက မ်က္မျမင္ေလးေပါ့´´
 ေျပာျပေနေသာ သူငယ္ခ်င္း သာေအး၏ စကားကို သူနားမရွင္းသလို၊ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္လည္း အျမင္လည္း မရွင္းခဲ့ပါေသာေၾကာင့္ `ေမးပါမ်ား စကားရ´ ဆိုေသာစကားပံု အတိုင္း သူသိခ်င္ေသာစိတ္ကို မခ်ဳပ္တည္းေတာ့ပဲေမးလိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

 ``က်ားကိုက္ပါတယ္ဆိုမွ အေပါက္ကေလးႏွင့္လား ဆိုသလိုကြာ ေႏြဦးရယ္´´
 ``ဒါျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ သူက အားအင္အျပည့္ရွိတဲ့ ေလးေထာင့္ထိုး ဓါတ္မီးႀကီးက ဘယ့္အတြက္လည္း၊ သူ႔အတြက္ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလည္း´´
 ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ မဆံုးႏိုင္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ မရွင္းလင္းေသာ ပေဟဠိမ်ားကို တစ္ခြန္းတည္းေသာ စကားျဖင့္ ဆိုလုိက္သည္ကား……
 `` သူ႔အတြက္ကေတာ့ ေန႔ေန႔ညည မထူးဘူးေလ သြားႏိုင္တာပါပဲ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး သူသံုးစြဲေနတာက သူ႔အတြက္မဟုတ္ပါဘူး၊ သူရဲ့ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ သူေတြအတြက္ လမ္းကို ေကာင္းစြာျမင္ႏိုင္ဘို႔ ေပါ့ကြာ……….. ေနာက္ၿပီး တို႔လိုျမင္ေနရေပမဲ့ မျမင္တတ္တဲ့ ( ေၾကာင္ေတာင္ကန္း) ေတြအတြက္ အလင္းေပးရင္း အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ကိုယ္က်ိဳးေအာင္ဆိုသလို သူ႔အတြက္လည္း ကာကြယ္ၿပီးသာျဖစ္သြားတာေပါ့ ´´
 ထိုညက က်ဳပ္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့…. ဘ၀ကိုေတာ့ က်ဳပ္ေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္…..