ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက၊ ငွက္ကေလးရယ္
ေတာင္ပံရွိလ်က္နဲ႔၊ မပ်ံတတ္ခဲ့။
ေမွာင္မိုက္ထဲက၊ လူသားရယ္
၀ိညာဥ္ရွိရက္နဲ႔ သခင္မသိခဲ့။
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ငွက္ကေလးရာ
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ကိုခ်ိဳး အေတာင့္ကိုျဖန္႔
အစြမ္းကုန္လႊင့္ကာ ပ်ံလိုက္စမ္းပါ။
ေမွာင္မိုက္ထဲက လူသားရာ
ေမွာင္မိုက္ကိုခြင္း ၀ိညာဥ္ကိုျဖန္႔
အားမာန္ကုန္ဖြင့္ကာ ရွာလိုက္စမ္းပါ။
ငွက္ကေလးရယ္....
အေတာင္ပံခတ္ကာ၊ ပ်ံတတ္တဲ့အခါ
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ဘ၀ကို၊ မင္းေမ့သြားမွာပါ။
လူသားရယ္...
၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ၊ သခင္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ
ေမွာင္မိုက္ထဲက ဘ၀ကို၊ မင္းလံုးလံုးေမ့သြားမွာပါ။
0 comments:
Post a Comment